Tijdens mij verblijf kon een bezoek aan Shangrila Home niet ontbreken.
Het was niet even eenvoudig om het te vinden, en mijn taxi moest toch wel een paar keer de weg vragen voordat hij het nog voor mij in de gaten kreeg. Wegwijzers, straatnamen, huisnummers, het is hier in Nepal niet allemaal even makkelijk.
Dit, in combinatie met mijn perfect timemanagement skills maakte toch dat ik iets later dan afgesproken op afspraak was. Nog juist op tijd om Dinesh te ontmoeten, de Nepalese man die alles draaiend houd tijds de periode dat Wim in België zit.
Ik werd zeer hartelijk ontvangen, was zeer aangenaam verrast met de nieuwsgierigheid en openheid van de kinderen, ze leken mij allemaal zeer gelukkig. En dat terwijl ze juist door een examen periode gingen, ik ben thuis in de periode andere scenario’s gewoon. Sinds de vorige keer dat ik hier was zijn ze verhuisd naar een nieuwe locatie, daar de oude huurwoning door de aardbeving onbewoonbaar was geworden. En het leven kan soms vreemd lopen, maar dankzij vele giften vanuit België hebben ze zelf een stuk grond kunnen aankopen en er een kindvriendelijk functioneel gebouw kunnen neerzetten. Voor hun heeft een spijtige natuurramp een stap in de goede richting betekend.
Mooi om te zien was dat de kinderen er volledig voorbereid worden op het verder leven. Zo was er voor mij de vreemde keuze om een wasruimte te maken met afvoeren in de vloer en kranen in de muur, de wasmachine en droogkas die ik gewoon ben ontbraken. Maar hiervoor was bewust gekozen. Als ze later op hun eigen verder moeten zal er ook met de hand moeten gewassen worden, bepaalde westerse luxe hebben ze niet in Nepal. Ook het naaiatelier ontbrak niet om hun te leren zelf kleren te maken of herstellen, of wie weet komt de volgende ontwerper van een groot merk uit deze plaats. Gewoon knap, misschien wat ideetjes om mee naar huis te nemen voor mijn dochter / + kinderen. En voor zij die het zich afvragen, een computer lokaal ontbrak ook niet, digitale vaardigheden worden ook bijgebracht.
Ook mooi om te zien waren de grote ruimtes waar vooral in groep geleefd word. Grote eetruimte, ruime gezamenlijke studeer ruimtes/recreatie ruimtes en gezamenlijke slaapkamers per leeftijd/geslacht. Leven in groep is hier echt wel belangrijk, een waarde die wij met onze luxe in België volgens mij wel wat vergeten zijn, ik daarbij op de eerste plaats.
Het initiatief dat ik samen met mijn werkgever Beyers/Succafina gestart was in daar in hele grote dank ontvangen geweest. Ik werd bedankt met een schitterend beeld van Boeddha gemaakt daar ter plaatse. Een veel knapper beeld dan ik in alle souvenirs winkels in Kathmandu kon vinden. Dit gaat zeker een speciale plaats krijgen bij mij thuis.
Het geeft een goed gevoel dat je toch iets hebt kunnen doen, al is het naar mijn mening maar een druppel op een hete plaat. De echte helden zijn mensen zoals Wim, die hun hele leven voor dit project opofferen. Ik ga mijn best doen om het project op vaste maandelijkse basis te blijven steunen, ga een website life houden en elk jaar wel een sportief project gebruiken om de aandacht naar dit mooie Belgische project levend te houden. Het zal niet elk jaar een 8000er worden, maar heb ideetjes genoeg. Hopelijk kan ik ook op jullie mooie gulle donaties blijven rekenen om dit draaiend te houden, naar mijn mening maak je echt wel een verschil met deze kinderen te helpen.
Namaste,
Filip Top
Nederlands 
English