Hiking

De laatste 10 jaar stonden in het teken van lopen, lopen en nog eens lopen. Dit allemaal om elk jaar opnieuw een nog straffere ultra-trail te kunnen lopen. Het viel mij dan ook zeer zwaar om hier in te moeten afbouwen en over te schakelen naar hiking met de rugzak. Maar Manaslu is natuurlijk ook geen ultra loop, en hoe cool het ook lijkt om een 8000er op te lopen moet ik mijn kunnen natuurlijk niet overschatten. Dus hiken word het. Mijn rugzak van onder het stof halen, vullen met flessen water en op stap. Ook mijn digitale reflex camera word terug boven gehaald om mij te vergezellen tijdens de tochten.

Maar tot mijn grote verbazing geniet ik elke keer meer en meer van de hiking trips. Ik blijf wel wat bezeten naar mijn tijden kijken en heb het soms moeilijk met het trage tempo, maar geniet er ook volop van. Het voordeel van hiken is dat je meer tijd hebt om van de omgeving te genieten. De camera word terug wat meer bovengehaald en ik ontdek terug de charmes van het hiken. Als dit maar geen blijver word.

Zondag 28 juli, trappen lopen in het park Drie Fonteinen te Vilvoorde.

Na de lange training van voorbije zaterdag ga ik het vandaag wat rustiger aan doen. Ik zak af naar Vilvoorde om daar in het park Drie Fonteinen wat trappen te doen als training. Tussen de trappen door verken ik ineens even het park. Soms moet een mens inventief zijn om in een platte omgeving als Mechelen toch wat hoogtemeters te kunnen maken.

Zaterdag 29 juli, kennismaking Vlaamse Ardennen en Ben Van Hecke

Vandaag zak ik af richting Vlaamse Ardennen, waar ik afspreek met Ben. Ik heb Ben leren kennen via de facebook group van het KBF en hij zou interesse hebben om samen met mij wat 4000ers te gaan doen als voorbereiding voor Manaslu. Ik moet al redelijk snel toegeven dat mijn kennis van België niet al te goed is, want groot is mijn verbazing dat je in Oost-Vlaanderen een grens hebt met Wallonie. Onze tocht volgt deze grens en dankzij Ben leer ik veel over een omgeving die ik totaal niet kende. Met een afstand van bijna 36km met bijna 700 hoogte meters was het een interessante en goede training. Als het weer het toelaat word dit verhaal in week 33 vervolgt.

Zondag 21 juli, Abdij van Villers

Vandaag gekozen voor de Abdij van Villers. Na wat zoeken op het internet op deze locatie uitgekomen. Niet al te ver rijden, toch genoeg hoogtemeters mogelijk (bijna 400 hoogtemeters) en er ook ineens wat cultuur bijnemen, wat kan een mens nog meer wensen.

De abdij en haar bijgebouwen vormden een besloten geheel van 15 hectare, ommuurd met een vestingmuur van 4 tot 4,5 meter hoogte. Daarin waren drie poorten aangebracht, de Brusselse Poort (de voornaamste ingang en deels bewaard), de Naamse Poort en de poort van de hoeve. De abdij werd over de Thyle gebouwd. Deze stroomde onder de eetzaal, de wasplaats, de keuken en de cellen. De rivier dreef een molen aan en voorzag de brouwerij en de vijvers van de abdij van water.

De abdijkerk is nog steeds het meest indrukwekkende bouwwerk van het ruïneveld. Ze is 94 m lang en de booggewelven zijn 23 m hoog. Aan de bouw werd begonnen in 1197, nog in romaanse stijl (te zien aan het voorportaal). In opeenvolgende fasen werd er vervolgens in gotische stijl verder gebouwd tussen 1210 en 1267. Daarmee behoort de abdijkerk van Villers tot de eerste gotische gebouwen in België. De onversierde kapittelen op de zuilen van het schip zijn kenmerkend voor soberheid gepropageerd door de cisterciënzers. Uniek is het herhaalde gebruik van ronde vensters (oculi) in combinatie met lancetbogen in de dwarsbeuk.

Voorts zijn er imposante ruïnes van de refter en het gastenverblijf (beide uit de 13e eeuw), van de kloostergang (14e–15e eeuw, met nog enkele intacte gotische gewelven in kleine tegels), het classicistische abtenpaleis met tuinen (1716-1734), het novicenhuis in regentschapsstijl, de fontein (1720), werkplaatsen (1728) en apotheek (1784).

De brouwerij werd gebouwd rond 1270 onder abt Arnulf van Ghistelles. Achter de voorgevel, die wordt ondersteund door drie steunberen, bevindt zich een rechthoekige hal verdeeld door een zuilengalerij waarop de gewelven rustten.

De abdijgebouwen en de site werden beschermd als monument in 1972.

Zondag 13 juli, Ninglinspo

Vandaag zak ik af richting Aywaille, om daar een wandeling te doen langs de Ninglinspo.

De Ninglinspo is de enige bergrivier van België. Zij stroomt door een gebied dat sinds 1949 beschermd gebied is. De loop van de Ninglinspo daalt van 420 meter naar 170 meter, is 3 kilometer lang en heeft hierdoor een gemiddeld verval van 8%. Ze overbrugt een hoogteverschil van 250 meter. De grootste waterval in de rivier is de Waterval van de Chaudière. Ze mondt uit in de Amblève net nadat deze in de Fonds de Quarreux overgaat. Door de erosie van het snelle en wervelende water ontstonden er enkele diepe, nauwe uithollingen die de bassins onderling verbinden. Deze bassins kregen poëtische namen zoals “Bad van het hert”, “Bad van Diana”, “Bubbels van de ketel”, “Bad van de waternimfen”, “Bad van Venus”,… De vallei van de Ninglinspo is geklasseerd als beschermd erfgoed door het Waals gewest en Europees beschermd als onderdeel van Natura 2000-gebied Vallée de l’Amblève du Pont de Targnon à Remouchamps.

Zaterdag 12 juli, Extratrail Spa Vertical

Na een late start thuis en een ongeval in Luik kom ik veel te laat aan in Co. Ik beslis om de mobilhome te parkeren boven de vertical, zodat ik rustig kan starten met een afdaling. Bedoeling is de vertical 3 maal te doen om zo genoeg hoogtemeters voor de dag te maken. Alsof het weer mij goed wilt voorbereiden op de warme vochtige trektocht richting base camp Manaslu is het die dag warm en vochting. Maar door mijn late start is het al enorm donker als ik na de eerste klim terug boven sta, en beslis ik om het bij 2 en een halve klim te houden inplaats van 3. Blijkt een slimme keuze te zijn, als ik na de laatste klim boven sta is het extreem donker met een zeer vochtige mist, wat maakt dat ik met mijn lamp amper mijn voeten kan zien. Omstandigheden waarbij de fantasie het soms wint van de werkelijkheid, en ik ben dan ook niet kwaad als ik terug aan de mobilhome kom. Met een totale klim van 670m is het al bij al nog geen slechte training.